Het is nog steeds crisis, en dat heeft zijn voordelen voor een jurkenliefhebber. Zie dit gifgroene jurkje met paarse print. Gekocht in de crisis.
Nog nooit heb ik zo lekker jurken gegaard als in de sale van deze crisis. Ik heb er een beetje op gewacht, want ook ik moet maandelijks hopen dat ik niet met mijn kinderen op straat wordt gezet. En vanwege de crisis heb ik nog steeds geen Louboutins, hoe vreselijk is dat! Maar het wachten op de sale is beloond. En hoe.
Op straat begint het al. Op de stoep voor de winkelingang, krijg je een bloem van een allervriendelijkste vrouw. Ze maakt er nog net geen buiging bij. Wel zegt ze op een manier dat je denkt, ‘dat overkomt me niet vaak’: ‘welkom.’ Met een warme, beminnelijke stem. Ik hoor vaker ‘rot op,’ dus dan is dit een weldaad, zo’n intens welkom. Ik laat me dan ook onmiddellijk de winkel intronen met mijn roos. Ook dat is lang geleden, dat ik een roos kreeg. Bosjes brandnetels zijn eerder mijn deel. In de winkel krijg je champagne.
Waar we op moeten proosten? Op de crisis?
‘Nee natuurlijk niet, we klinken op de sale.’ zegt een al even vriendelijke medewerkster van de winkel, met zachte stem. Men informeert hoe het met de jurkenblog gaat. En of ik het gele jurkje nog wel eens aan heb. En zo gaat het in iedere winkel. Als je vrouwen rond zes uur ziet zwalken met tientallen tassen aan de arm weet je hoe dat komt: door de champagne. Wij voeren elkaar dronken in de crisis.
En dan de jurken. Je moet niet wachten tot na de Kerst, dan gaan alleen de galajurken er nog eens extra uit. Maar de meeste jurken liggen nu al in de ramsj. Gave jurken. Bijzondere jurken. Winkeldochters, die als soort Assepoesters nooit gezien zijn door iemand, en daar ergens achterin de winkel voor een bodemprijs hangen te wachten op de Prins. Die prins ben jij.
Trek die stad dus door en neem alle champagne aan die je krijgt.
Bedenk bij twijfel: ‘als ik deze jurk niet koop, wie gaat er dan in lopen?’ Dit is onze manier van de crisis bestrijden. We stimuleren de economie door omzet te genereren. We doen dit niet alleen voor onszelf, we helpen er de samenleving mee. Dus zusters, wat zitten jullie daar nog in je vale jeans achter je koude koffie? Als je volgend jaar wordt ontslagen vanwege de crisis, dan toch liever je doos inpakken in een jurk dan in een ouwe spijkerbroek? In een prachtige jurk en met opgeheven hoofden zullen wij de laan uitgestuurd worden, niet anders!
info:
jurk: St Martins, maat M (bij Mevrouw Pak, Utrecht),
schoenen: Berschka, jas: G.U.R.U.S
 |
| fotografie: Erik Meijers
|
De komende blogs bevatten foto’s van Erik Meijers. We hebben samen gewerkt aan het principe van de blog: de foto’s moeten een ander verhaal vertellen dan het geschreven verhaal. Elke blog heeft eigenlijk twee verhalen: een beeldverhaal en een tekstverhaal.
Het is goed samenwerken met Erik Meijers . Hij heeft de unieke combinatie van psycholoog en fotograaf. Zijn psychologische blik ziet de persoon, zijn fotografische oog ziet de schoonheid van de mens in zijn omgeving. Hij vaart op wat de veranderende omgeving hem op dat moment geeft. In zijn hoofd heeft hij een soort richting, de omgeving geeft de rest, het verhaal. Daarnaast is Erik op een prettige manier leading. En dat moet wel als je mij fotografeert, ik word opstandig van autoriteit, maar heb wel sturing nodig. Zijn bruidsreportages zijn uniek. Een ouderwetste ‘zoen-bij-een-bloem’ foto zit er niet bij, iedere foto is een verhaal op zich. Op een prettige manier schiet hij onthullend en verrassend. Erik fotografeert ook evenementen en portretten. Qua fotografieopdrachten is hij sowieso al snel ergens voor te porren. Raar dat hij niet zo bekend is. Daar gaan we bij deze verandering in brengen. http://emphotography.fotoport.nl/
