Vandaag is de eerste warme dag. Op aandoenlijke wijze had de weerman het al aangekondigd: “Hij komt echt, die zon, geloof me, hij zál komen.” Verrukt stond ik vanochtend voor de kast. Welke jurk zullen we aandoen? Het werd de zigeunerjurk.
Ik toog naar Eye in Amsterdam, waar ik met Anna had afgesproken. Sinds ze in Haarlem woont, spreken we vaak halfweg af, en dat is Amsterdam. Met het pontje vaar ik naar Noord. Er staat een straffe wind, het is eigenlijk behoorlijk koud. Ik zie sjaals en lange broeken, en veel donkerblauw, bruin en zwart.
‘Jij hebt de mooiste jurk van de boot’ zegt een vrouw met een lokale tongval op lichtironische toon. Als ik om me heen kijk, ben ik de enige met een jurk. Amsterdamse humor?
Bij Eye geef ik het niet op. Tegen de wind in prikken Anna en ik een vorkje. De koffie stormt uit ons kopje. De kou begint in mijn botten te zitten.
“Zullen we toch maar naar binnen?” vraag ik rillend aan Anna.
“He he,” zegt ze,
“Ik dacht dat je het nooit zo vragen, met je jurk.”
‘s Middags beland ik in Amsterdam Zuid op een ander terras. Daar begint de zigeunerjurk tot haar recht te komen. Koud is het niet meer. In de lieve zon laat ik mijn decolleté en rug bijbruinen.
Wat heeft deze eerste lentejurk ofwel zigeunerjurk ons dus geleerd? Dat je de hoop nooit op moet geven, dat er na koude altijd zonneschijn komt. Laat je niet in je jeans jagen, als het ‘s ochtends even koud is. In die warme zon ben jij wel mooi de enige met een echte lentejurk.
info:
Jurk: Savage Culture : € 260,-
Sandalen: Bugatti, prijs vergeten.
