Nu de kinderen uit huis zijn, zit ik met de gebakken peren. Of met het gebakken servies, beter gezegd.
Trouw spaarde ik bij Albert Heijn hele bordensets bij elkaar, met het idee dat de kids, als ze eenmaal op kamers gingen, borden mee konden nemen voor hun nieuwe huishouden. Hetzelfde geldt voor pannensets, bestek, bekers, en alle huisraad die je bij de Albert Heijn bij elkaar kan sparen, en dat is ongeveer alle huisraad die er bestaat, tot appelboren en pastasnijders aan toe. Burgertruttig telde ik ’s avonds bij lamplicht mijn punten, tongetje uit de mondhoek, om de volgende dag überblij nieuwe serviesonderdelen te halen. Koppen, schotels, diepe borden, platte borden, alles voor de kinderen.
Dat klinkt altruïstischer dan het is. Het idee was dat ik de ouwe meuk aan de kinderen mee zou geven, waar een hoekje af was of een scherfje uit, of gewoon omdat er nog maar één bord van over was. De nieuwe borden pasten dan in dit huis, was het heimelijke idee. Eigenlijk dienden de kinderen dus als dekmantel voor mijn hebzucht. Een mens is niet geneigd tot enig goed.
De geschiedenis herhaalt zich, ik had beter kunnen weten. Ik zie mijn moeder nog leuren met borden bij mijn broers die op kamers gingen en later bij mij. Dank je de koekkoek, zeiden wij, zeker die borden met die tierlantijntjes die we altijd al foeilelijk vonden. We regelen zelf onze borden wel. Ditzelfde overkomt mij nu. En het is zelfs nog erger dan vroeger, want de Reisgenoot is bij mij ingetrokken inclusief servies. Dat hadden mijn ouders niet, die trokken niet op latere leeftijd bij elkaar in, die woonden al samen. Volgens mij zijn ze binnenkort 80 jaar getrouwd, als het niet meer is. Mijn moeder is ondertussen niet gestopt met punten sparen bij de Albert Heijn, het zit haar in het bloed. En omdat de kleinkinderen de borden niet willen, gaan ze over op de kinderen (waaronder ik), die hopen ze op één of andere manier toch ooit alsnog te verkwanselen aan de kinderen, maar dat gebeurt dus niet..
Kortom: mocht u zich zorgen maken of we nog wel genoeg serviesgoed hebben, dat hoeft niet. En u heeft vast ook al een vermoeden wat de Sinterklaascadeautjes zullen zijn.
