Minder is meer. Cliché, maar ik beaam het. Overdrijven en ‘overdressen’ overschrijdt de moderegels. En zo ook andere regels. Geschreven en ongeschreven.
Een jurk hoeft niet vol te zijn. Vol van zichzelf, vol van materiaal, vol van te veel. Te veel charme. Te veel poespas. Te veel tierelantijntjes. Het is juist de eenvoud die een bepaalde schoonheid heeft. Eenvoud laat de essentie zien, zonder afleiding.
Deze jurk charmeerde me door haar eenvoud. Haar natuurlijke teint, bescheiden afwerking en luchtige pasvorm. Ze schreeuwde niet om mijn aandacht. En juist daarom viel ze mij op. Juist zij die niet als haantje de voorste vragen om bewondering, bewonder ik. Zo sta ik zelf ook in het leven. Ik hoef geen hoge machtstitel te scoren, ik hoef me niet te kleden met Prada, ik draag geen Chanel, Dior of Gucci. Ik voel me uniek, mezelf en sterk met alles wat ik van binnenuit te bieden heb. Daar is geen merkenmasker voor nodig. En juist door mijn eigen ‘simpelheid’ en ‘herkenbaarheid’ is mijn beeld sterk genoeg om te onthouden. Vechten tegen vergetelheid? Daar ben ik dus niet bang voor.
Dat ik niet weet hoe het is om een merkenpopje te zijn, klopt niet. Sterker nog, als puber droeg ik de nieuwste mode, de hipste merken en de duurste accessoires. Ik wist niet beter. Zo ben ik opgegroeid. Ik stond altijd te springen wanneer mijn oma haar flappen weer tapte achter de balie van de duurste modewinkels. Of ik zonder dure kleedjes niet gelukkig was geweest? Dat lijkt me hypocriet. Geluk is geen bezit. Geluk is een besef, een realisatie, een ervaring. En dus niet te koop.
Natuurlijk toverde oma een glimlach op mijn gezicht. Ik werd verwend. Ik kreeg spullen waar elk pubermeisje van droomde. Na elke aankoop kuste ik mijn oma op haar wang en vervolgde we trots en met geheven hoofd onze shopsessie.
Naast mijn overvolle kledingkast had ik een hippe scooter, de nieuwste telefoon en een eigen paard. In de zomer maakten we een cruise door Amerika, in de winter sierden we de zon in Spanje. In ons eigen appartement, uiteraard. Ik was niet brutaal, ik toonde respect en voelde me elke dag weer gezegend over het feit dat ik in een fijn wiegje geboren was.
En toch voelde ik me niet mezelf. Ik voelde me gevormd door mijn leefomstandigheden, maar het paste me niet. Ik heb altijd hard gestudeerd, zelf gewerkt en woonde al vroeg op mezelf. Ik moest mijn eigen boontjes doppen en genoegen nemen met minder. Maar juist dat gaf mij zoveel inzicht, waardering, en geluk. Ik kwam tot mezelf, ontdekte mijn eigen identiteit, mijn eigen ik, onder al mijn maskers, tierelantijntjes en materialen.
Natuurlijk richt ik mijn leven zo fijn mogelijk in, maar dat is niet verbonden met geld, materialisme en andere poespas. Ik heb een hondje, nog steeds mijn paard, een warme familie en de liefste vriendin die ik me maar kan wensen. En dat alles, noem ik geluk.
Ik straal. Van binnen, en van buiten. En daar doet geen jurk tekort aan.
Info: Jurk, Vero Moda, schoenen, Sacha
Tips
- Less is more! Probeer de eenvoud uit en geloof in je eigen identiteit.
- Ook met een lichte huid komen aardekleuren tot zijn recht. Wees niet bang dat je een bleke uitstraling zult krijgen!
- Blusher op je wangen en lipstick op je lippen geven kleur aan je outfit.
