Voor je er erg in hebt ben je de veertig voorbij en moeder van twee pubers. En draag je een zwarte jurk terwijl je ijsjes koopt in de herfst. Jurken komen en jurken gaan, net als de seizoenen. Welke jurken herinner ik me eigenlijk nog?
De eerste was een rood schots ruitje. Ik moet een jaar of vier zijn geweest, had piekerig bruin kort haar. Het was halverwege de jaren zeventig. Met die jurk ging ik naar de Gorechtkrekel, steevast met een rieten mandje met een appel en een beker Yoki. Ik weet nog dat de zomer van dat jaar warm was. Dat je met je hemd en onderbroek naar school ging, en dat je dat nog veel te warm vond. ‘Ik wil in mijn blootje, net als Joop en Jozien!’ stampvoette ik tegen mijn moeder. Maar dat werd haar te bar. Ik kan me niet voorstellen dat er nu nog kinderen in hun blootje naar school gaan, ook niet in hun hemd en onderbroek. In de herfst en winter droeg ik dus mijn rode schotse ruitjurkje, met schoenen van Bunny. Ik was trots op die jurk en de schoenen.
De tweede belangrijke jurk was toen ik een jaar of zeventien was, een oranje-rode jurk. Mijn moeder had hem genaaid. A-lijn, achter was een lint geregen zodat hij mooi om je taille zat. Ik woog toen 59 kilo en was even lang als nu. Ik had een buikje, vond ik toen, maar dat zag je gelukkig niet zo door het model van de jurk. Ik denk nu dat ik dat niet helemaal in perspectief zag. Hoeveel ik nu weeg, hou ik liever stil hier op de blog. Het is iets meer geworden.
Dan komt de studententijd waarin ik weigerde jurken te dragen omdat ik niet meer geassocieerd wilde worden met mijn Reformatorische achtergrond. Niet dat Refo’s jurken dragen, dat zijn meestal rokken en tegenwoordig dragen sommigen daar een legging onder (dat kan dus echt niet), maar toch. Jurken deed ik niet, stel je voor. Richting dertig kwamen er geleidelijk weer jurken in de kast. Zoals een grijs zijden wikkeljurkje met grote bloemen. Daar zei mijn ex lieve dingen over. Mijn ex zei sowieso veel lieve dingen.
Weer tien jaar verder, inmiddels moeder van twee kids en een heeeeeeleboel jurken verder, draag ik dus deze zwarte jurk. Wat zijn de overeenkomsten met de kleutertijd, adolescententijd, volwassenheid en nu? Dat je je vrij, blij en zeker voelt in een mooie jurk. Dat had ik als kleuter, als tiener en dat heb ik nog steeds. Daarom is de beste remedie voor mensen die zitten te sippen: ren naar de winkel, en koop een mooie jurk. Een jurk is het beste medicijn tegen bijna alles.
 |
| Fotografie: Erik Meijers |
Info: jurk, Gsus, schoenen, Manfield, tas, Invito
