“Je hebt de bolletjesjurk aan, huhu” is de grap van een flink aantal mannen op het 40Up Festival afgelopen zaterdag. De Tour de France is over een paar weken in Utrecht, vandaar.
Straten worden opnieuw geplaveid, vluchtheuvels gesloopt. De hele binnenstad zal afgesloten zijn, als een soort vrijwillige belegering. We moeten proviand inslaan. Blikken bonen en appelmoes. Brood invriezen. Poedermelk, dat soort dingen. De belegering zal dagen duren. Buitenlandse racefietsers cirkelen met zestig kilometer per uur de hele dag om de stad. Ze gooien hun bidonflesjes om zich heen, wij moeten ze opruimen.
Menige Utrechter vraagt zich af: Wie heeft de Tour de France de stad in gehaald, in vredesnaam? Was het een burgermeester of wethouder, in een dronken bui, toen hij met de verkeerde persoon op het verkeerde moment in een kroeg aan tafel zat? Is hij daarna aangeschoten achter de computer gekropen, heeft wat cruciale mailtjes de ruimte in gestuurd zodat knarsend allerlei bureaucratische processen op gang kwamen, die niet meer waren te stoppen? Wie is de schuld? Iedereen in Utrecht baalt van de Tour de France.
Behalve mijn zoon. “Ik ga met mijn vrienden al op tijd langs de weg staan,” verheugt hij zich. “Vet cool man. Later kan ik zeggen: ‘De Tour de France was in Utrecht. In mijn stad.’” Hij kijkt in zijn smartphone en noemt de namen van de renners die er zullen zijn. Zijn ogen glinsteren.
Oké, dat was ik met mijn gemopper even vergeten. Want daar doen we het voor, voor die enthousiaste, veertienjarige jongensburger van Utrecht. Misschien heb ik toch vrede met de tour de France. Ik trek mijn bolletjesjurk recht.
info: laarsjes, Fly London, jurk, gemaakt door mijn moeder, riem, markt
fotografie: Barbara van Beers
p.s.: heb je al geduimd op onze pagina? Doe even, zijn we blij 🙂 Groetjes, de redactie. https://www.facebook.com/JurkenVanMaria
