Het is drie uur ’s ochtend als ik een zachte plof op mijn bed hoor. De kat is weer op jacht geweest in mijn koelkast. Twee gele oogjes lichten op in het donker. Ik ga iets verder met mijn hand en voel een stuk zachte stof. Een stof die ik meteen herken. Ik trek de gekreukte prop onder de dekens vandaan. Ik ben hopeloos.
Ik bekijk in het schemerduister het jurkje: Rode wijnvlekken, opgedroogde etensresten en groene grasvlekken staan in harmonie naast elkaar tussen de rode kersjes. Waarom ben ik zo slordig! Ik aai over de ergste wijnvlekken en denk aan de avond dat die erin kwamen. Onze eerste kus. Ik was zo zenuwachtig dat ik om de haverklap de wijn vanuit het glas langs mijn mondhoek goot in plaats van in mijn mond. Op de manier hoe hij krampachtig probeerde zijn glimlach te verbergen wist ik dat het goed zat tussen ons. Even later maande hij me tot zwijgen door zijn lippen op de mijne te drukken. Gelukkig. Ik wordt nogal praatziek van de zenuwen. De arme jongen had al twee uur lang een verhaal over pinguïns moeten volgen.
De stilte wordt verbroken door een harde kreun, gevolgd door gemiauw. Mijn vriend is op de kat gerold. Ik zie hoe Antonio beledigd vanonder zijn borstkast vandaan kruipt. Het is ochtend als een ranzige geur me uit mijn slaap haalt. Mijn oog valt op het jurkje. Bovenop de zachte stof prijkt een vers hoopje kattenkots. Daarnaast zit Antonio tevreden zijn wraak te aanschouwen. Ik sta op en jaag hem de trap af. Ik loop naar de wastafel. De vlek gaat eruit maar een vaag plekje blijft over. Een van de velen. Als in het bed beweging komt trek ik haastig het jurkje over me heen. ‘Goedemorgen, schat’, mompelt mijn vriend, ‘wat zie jij er mooi uit’.
fotografie: Marieke van Willigen
Info: Jurk, topvintage, Pinup, Couture, vest, Vixen, misfits, Marilyn Monroe, schoenen, van Haren
