Maandoverzicht juli en augustus
En daar zit je weer, in je werktrein, tussen je werkcollega’s, met je werkkoffie. Iedereen zegt dat ze zich ‘dit jaar niet druk gaan maken,’ ik zeg het ook. Maar heimelijk verlang ik terug naar de afgelopen twee maanden.
Toen ik als een soort Sara (Abraham ontbrak) met mijn bedoeïenstam in Bloemendaal neerstreek. Waar ik elke ochtend om zeven uur de zee in ging. De hele nomadenstam (kids, vrienden en vriendinnen) sliep nog, doodstil was het op het Hollandse strand en het water was heerlijk. Toen mijn dochter daar opdoemde op het strandfeest bij het vuur en we de hele avond dansten. ‘Ik heb me ontpopt,’ zegt ze. Wat is ze mooi!
Of toen ik weer in de klas zat, met een oude professor uit Cambridge van 87, en nog wat Zweden en Zwitsers, om Frans te leren. De ganse dag moet je Frans spreken, moeilijk maar mooi. En aan het eind van de week kon ik het allemaal toch meer volgen, dat prachtige Frans. Diepe gesprekken voerde ik me mijn klasgenoten over moed en angst om te leven, aan een bistrotafeltje in Aix, tot diep in de avond. Ik verlang weer naar dwalen in Aix en Provence, elke dag weer, door die eindeloze steegjes en pleinen. Wanneer verdwaal je nou nog? Je zou bijna vergeten hoe het was.
En natuurlijk was (en is!) daar Erik, Maria’s onmisbare held, onze huisfotograaf. Zijn opdracht voor deze site is om foto’s uit het leven te maken, net zoals Jurken van Maria over het leven gaat, het leven van een vrouwenziel. Zo min mogelijk geposeerd. De foto’s moeten ook een verhaal zijn. Een kort gesprekje met hem, waarin hij en passant ook nog uitlegt wat het geheim is van de perfecte foto.
Zo – en nu koffie halen en weer aan het werk. Wat ben jij aan het doen? Fijne dag, veel kijkplezier, het filmpje duurt drie minuutjes en een paar seconden.
p.s.: vindikleuk ons op feestboek!
fotografie: Erik Meijers
