Hij kan er niets aan doen, de Reisgenoot. Hij is, los van zijn gebrek, de liefste Reisgenoot die je je kan wensen. En hij kan bijna alles. Maar niet…
…scherp fotograferen. Dat kan hij niet. Hij heeft er geen gave voor. In het begin dacht ik dat dit niet zo erg was. Dat het wel over zou waaien. Er zijn meer mensen die niet scherp kunnen fotograferen, en daar hebben camera’s tools voor ontwikkeld. Beeldstabilisators, zichzelf scherpstellende lenzen. Ik raadde hem aan een goede telefoon te kopen die dat allemaal heeft. Hij deed het. De beste telefoon die bestaat kocht hij, een One Plus Pro. Je kunt er ongeveer alles mee, nog net niet bandenplakken, maar dat is het enige. De lens is door geen enkele lens overtroffen, een hasselblatlens. De beste lens ter wereld. Daar ligt het echt niet aan. Toch presteert hij het om met onscherpe foto’s thuis te komen. Zoals de foto hierboven.
En dat terwijl hij zo lief meegaat als ik vraag of hij een foto wil maken van deze jurk, bij LIVStores vandaan, van mijn favomerk Elements of Freedom. Zit heerlijk, kreukt niet, prachtig model. Die wilde ik goed op de foto hebben, dat is de jurk waard. Bereidwillig als altijd, liep de Reisgenoot mee met zijn One Plus Pro. Maakt foto’s. Maar niet scherp. Het gras ja, dat is scherp. En de gevangenis op de achtergrond. Maar de jurk, waar deze foto om draait, nee.
Het geeft niet. Er komt binnenkort een andere foto, voor nu alvast een voorproef van de jurk, die absoluut een aanrader is. En lieve Reisgenoot, dank je wel dat je steeds weer foto’s maakt. Er komt een tijd dat ze scherp zullen zijn. Blijven oefenen. Oefening baart kunst. Je t’aime.
