# buitenlanders in Nederland
’s Avonds een overnight in een potje doen voor de volgende dag (“Gatver mama, wat ís dit!) , ’s ochtends in de trein, ruzie met conducteur vanwege vouwfiets die oogt als een normale fiets (gege), werken, vrienden, studie, #reisgenoot, het leven is allang weer aan de gang. Of het dagelijks leven beter of minder is dan vakantie, weet ik niet. Maar sinds ik een maand door Scandinavië heb getreind, zie ik een paar verbeterpunten voor Nederland.
De trein is bij uitstek een vervoersmiddel voor buitenlanders. Alle highlights zijn goed te bereiken per trein. Ik kom dan ook vrijwel altijd toeristen tegen in de trein, zelfs richting Groningen en Maastricht. Zodra er iets mis gaat, wordt er vanalles omgeroepen. In het Nederlands. Toeristen klampen me in paniek aan, ze zien allerlei mensen opstaan en weglopen (“u wordt verzocht dit treinstel te verlaten”) maar ze hebben geen idee waar het over gaat. Het moet klinken als “Du ombeds att lämna det här tåget” . Wat gebeurt er? Waar moeten ze heen? Vaak roepen conducteurs bij het naderen van een station nog wel om in twee talen, maar bij calamiteiten is de berichtgeving vooral Nederlands. Als buitenlander ben je dan overgeleverd aan de goden.
Overigens ben ik ook vaak blij dat de buitenlanders de conducteurs niet verstaan. O, wat zijn dat een zeikerds vergeleken met alle landen die ik doorkruiste. Nergens zijn de conducteurs zo op de letter als in Nederland, en in Duitsland zeker niet. De Duitsers hebben we qua punctlichkeit allang ingehaald, en dat is geen compliment. Dat terzijde.
Het geeft allemaal niet. De trein hoort weer bij de dagelijkse routine. Het is weer vertrouwd alles, ik weet de weg. Reizen is thuiskomen. Thuis zijn is verlangen. Naar de boot van Noorwegen naar Denemarken bijvoorbeeld. Soms sta ik in gedachten op de achterplecht te kijken naar de opkomende zon. Dat het ook ijzig koud was, daar op zee een paar weken geleden, vergeet ik dan voor het gemak. Ik zie de zon opkomen en de maan verdwijnen. En stap op mijn vouwfiets naar de trein.
lees ook : de onvergetelijke nacht op de boot
Info c. q. schaamteloze reclame uit het hart.
Over de gladiatorenrok op de foto boven. Verkrijgbaar bij Livstores (Twijnstaat 41, Utrecht), ontworpen en geproduceerd in Nederland door Irma Borgsteede. Borgsteede gebruikt reststoffen voor haar kleding, alle kledingstukken zijn dus uniek. Livstores is de enige die Borgsteede verkoopt. De rokken die ik van Borgsteede heb (hieronder staat nog een ander, foto Michaël Molenschot) horen bij mijn meest gedragen kleding. Ze leggen precies de goede accenten (taille, heupen) en je kunt er qua stijl alle kanten mee op. De rok die ik op de foto boven aan heb, hangt nog in twee maten in de winkel. Hetzelfde model is er nog wel in een andere stof (ook een stoere rok, trouwens).
Foto: Bart Leenders , laarsjes boven Sacha, kleine foto Louboutin
