Over de (on) zichtbaarheid van de 60up vrouw
“Als je de zestig gepasseerd bent, behoor je als vrouw bij de onzichtbare generatie.” Mijn collega Jill (62) zegt het met een stelligheid alsof ze het heeft over het bestaan van zwaartekracht.
Bij toeval heb ik haar net aan het werk gezien tijdens een college. Je kon er een puntje aan zuigen. Dit kan alleen iemand met heel veel leservaring. Er werd geleerd, gelachen en gewerkt. De studenten kwamen er anders uit dan er in, en daar gaat het om met lesgeven. Hoezo onzichtbaar? Voor wie? En is ‘onzichtbaarheid’ mijn voorland? Ik besluit rond te vragen en gooi het onderwerp in de groep.
Anna en Sofie vinden de zestigplusonzichtbaarheid onzin, hoewel we zelf veertigers zijn en dus niet uit ervaring kunnen spreken. “Ze hebben vaak de levenservaring, rust, tevredenheid en wijsheid die wij nog zoeken,” zegt Sofie over de vrouwelijke zestigplussers . “Misschien bedoelt ze dat wij onzichtbaar voor háár worden, omdat we jonger zijn.” Sofie draait de boel meteen om. Anna vindt ‘Oudere vrouwen juist leuker omdat ze alles kunnen relativeren.’ Ze trekt – daar kon je op wachten – van leer in een vergelijk met mannen van boven de zestig. Daar ligt het probleem van eventuele onzichtbaarheid, fulmineert Anna. “Ik ken een aantal mannen van boven de 60. Ze roepen allemaal dat ze heus wel zouden kunnen vallen op een vrouw van 55 of 60, om vervolgens aan de lopende band vriendinnetjes van max halverwege de 40 te hebben.” Ze is nog niet klaar: “Pochen doen ze ook, oudere mannen. Veel praten over het verleden en wat ze toen allemaal wel niet gepresteerd hebben.” Helemaal waar. Gisteravond zat ik in de kroeg nog vast aan een 65+’er die vertelde over een scoop die hij gemaakt had in de jaren ‘80. Hij was ruim een half uur aan het woord, een wedervraag stelde hij niet. Zendende mensen zijn sowieso behoorlijk vermoeiend, maar zendende 60+ mannen zijn ronduit ridicuul. Hou je klasse! Wees een heer!
Hoe kijken mannen aan tegen oudere vrouwen? Ik verzamel reacties onder vrienden, exen en collega’s (met soms categorieoverlap) “Mijn moeder was een mooie vrouw. Ze zei dat ze ervan baalde dat niemand meer opkeek als ze binnenkwam. Ze moet toen achter in de 50 zijn geweest.” Herinnert Tom zich, zelf begin 50. Vrouwen boven de 60 hebben desgevraagd minder sexappeal dan jonger, vindt Tom. Als vrouwelijke collega maakt leeftijd voor Tom niet uit. Hoewel het leuk is als oudere vrouwelijke collega’s veel hebben meegemaakt en daarover kunnen vertellen. “Het leven wordt toch versierd door de mooie verhalen.” Martijn ziet: “Boven de zestig worden mensen anders aangesproken en benaderd. Quasi geduldig maar geïrriteerd alsof men een kind tot tempo maken maant.” Zou Jill dat bedoelen? Ik snap precies wat hij zegt. Je ziet het gebeuren bij opgeschoten jongeren die met ouderen praten. Er zijn ook veel andere geluiden uit het mannelijke kamp. Journalistiekcollega Sem, zelf niet onaantrekkelijk, zegt simpelweg ‘dat hij zou kunnen vallen voor vrouwen boven de zestig.’ Op ‘t werk maakt het hem niet uit. Hij ziet het probleem van onzichtbaarheid niet. Ook Rick vindt oudere vrouwen juist “Vrijer, uitgesprokener en meer bewust van hun sensualiteit.”
In ieder geval is de onzichtbaarheid niet zo zwart-wit als collega Jill beweert. Net als Sofie, trek ik op 60+ diva’s. Daar kun je tenminste echt iets van leren. Ze hebben veel kennis van zaken, hebben doorgaans niet de poeha van kijk-eens-wat-ik-allemaal-kan. Er is een soort mildheid en een bereidheid om kennis te delen. Ze lachen me niet uit als ik iets stoms zeg of doe, maar bezien mijn strapatsen met een zeker mededogen waardoor ik me veilig voel. De leerlingen en studenten zijn de jonge honden, wij veertigers zijn de gezellen maar de meesters – dat zijn de oudere diva’s.
Ondertussen bewonder ik het gemak van de 60+ vrouw waarmee ze met het leven jongleert. Nonchalant, soepel, seen it, done that. Dat wil ik ook. En als ik tachtig ben, wil ik een hoop kleinkinderen aan mijn voeten om ze te vertellen hoe mooi het leven is, en hoe de onvolmaaktheid het leven alleen maar kleur geeft. “Het komt allemaal goed, kind.” Dat kan je alleen zeggen als je er doorheen bent geweest. Het duurt nog 35 jaar voor ik die leeftijd heb. “Deo Volente,” zou mijn moeder van 83 zeggen.
info: foto, mijn moeder en ik tijdens een kookworkshop. Namen in dit stuk zijn gefingeerd.
like onze pagina op facebook, vinden we leuk! (klikkerdeklik)
Makeuptips voor en van de diva’s. Watch and learn.
